Bywa tak w życiu, że potrzebujemy cudu. Sprawy się pogmatwały, problemy spiętrzyły, żarty się skończyły. Potrzebujemy cudu, żeby coś uzdrowić, załatwić. Czym właściwie jest cud?
Czekając na cud
Cud to pozorny zbieg okoliczności w wyniku, których to co wydaje się nie możliwe, staje się możliwe. Czy cuda się zdarzają? Oczywiście, że tak. Myślę, że każdy kto jest uważny na swoje życie, przynajmniej raz doświadczył cudu. Tak naprawdę uważam, że takie doświadczenia towarzyszą nam częściej. Jednak brak naszej uważności i wrażliwości może powodować, że tego nie dostrzegamy.
Ustawienia systemowe są trochę techniką cudów. Bo przecież w wyniku tej pracy, potrafią wyprostować się sprawy, które wydawały się nie do załatwienia. Ale jest w tym wszystkim, coś bardzo ważnego. To właśnie w pracy warsztatowej, czy sesyjnej ustawień systemowych pokazuje się schemat gotowości. Gotowości lub jej braku odnośnie przydarzenia się cudów.
Co więc ma wpływ na nasz cud?
Czekając na cud – otwartość
W otwartości zawiera się wiara. Popatrz na swoje życie, tak bez pretensji do kogokolwiek. Zobaczysz wtedy, w jakiej opiece jesteś. Miej wiarę, że nastąpią takie okoliczności, które wyprowadzą cię z problemu. To właśnie twoja wiara energetycznie przybliża cud i sprawia, że pojawi się to co dla ciebie najlepsze. Jednak jest pewne, że wiara to stan wewnętrzny, płynący z serca. Zaklinanie rzeczywistości, które wydobywa się tylko z głowy, to myślenie życzeniowe, z wiarą ma nie wiele wspólnego. Wiara jest z serca i tylko z serca.
Przede wszystkim zaufanie
Jest ono również stanem wiary w siebie i siłę wyższą, która każdego z nas prowadzi. Zaufanie jest w zasadzie podstawą wszystkiego. W ustawieniach systemowych mówimy o zaufaniu do życia, to w tym zaufaniu jest nasza zgoda na to co nas spotyka oraz wiara w prowadzenie siły wyższej. Miej więc zaufanie, że to co cię spotyka jest twoim kolejnym krokiem. Wynik sytuacji, w której się aktualnie znajdujesz doprowadzi cię do tego co ci będzie dobrze służyło.
Brak zaufania pojawia się często jako lęk o życie, lub to co może utrzymać nas przy życiu. Za lękiem stoi zawsze jakiś przodek. W różnych rodowych historiach lęk być może ratował życie. Bądź więc świadomy, czy jesteś w leku systemowym, czy w swoim własnym. Za lęki systemowe podziękujmy i zostawmy je przy tych do, których należą. Nasze własne zamieńmy na zaufanie. Przecież mamy coś trudnego do załatwienia i wymaga to cudu. To jest nadzieja.
Czekając na cud – akceptacja
Akceptacja siebie w danej sytuacji. Zaakceptuj to, że ciebie właśnie to spotkało. Nie zadręczaj się nie służącymi ci myślami. Te nie służące myśli to : jestem do niczego, nic nie jestem warty czy na przykład jestem gorszy od innych.
Nikt nie jest gorszy i nie warty. Jesteś taki jak siebie postrzegasz. Zaakceptuj problem. Spójrz na niego jak na kolejne doświadczenie życiowe i wyciągaj wnioski. Nie daj się wmanipulować w cudowne nie istniejące obrazy ludzi doskonałych, pokazywanych w marketingu. Każdy jest doskonałą istotą i każdy ma swoją drogę. A ta droga, bywa różna.
Odnośnie akceptacji siebie, czy też tego co nas spotyka często pokazują dynamikę związaną ze złością rodową. Sama w sobie złość, nie jest niczym złym, ale może bardzo ograniczać akceptację, również samego siebie.
Kiedy się złościmy to się złościmy, ale przecież oczekujemy cudu. Zostawmy więc złość na to wszystko i zaakceptujmy przede wszystkim siebie. Bądź dla siebie, współczujący i dobry, bardzo dobrzy. To jest właśnie miłość.
Czekając na cud – Podsumowanie:
Wiara, nadzieja i miłość. Bądź w tym, całym sobą. To właśnie prowadzi do tego co wydaje się nie do załatwienia, nie do ruszenia czy bez wyjścia. Patrząc na wiarę, nadzieje i miłość poprzez pryzmat ustawień systemowych można powiedzieć, że masz to w systemie rodowym. Masz bo żyjesz i jesteś. Twój ród przetrwał dzięki wielu cudom, którym zawsze towarzyszyła wiara, nadzieja i miłość. Bądź w tym całym sobą.
PS. Czekając na cud poczytajmy 🙂